Sexta-feira, 23 de Julho de 2004

Incrível, mas verdade

View image

Chocante! Descobri num site obscuro sobre bandeiras que existe um movimento autonomico-separatista em Trás-os-Montes! E até tem uma bandeira! Não podia deixar passar uma coisa destas por nada deste mundo. Norte livre, já! Abaixo o centralismo de Lisboa!
Há cada coisa...

Terça-feira, 20 de Julho de 2004

Fiche para ti, ó Xino! (Crítica Musical)

Prosseguindo o objectivo de tentar fazer deste blog o mais generalista possível, inicio aqui um espaço dedicado a essa coisa que nos viola os ouvidos chamada música, sendo que essa violação, como as ditas cujas, tanto pode ser consentida quando a música nos agrada ou feita de surpresa e à bruta quando esta não nos agrada.

1º Ponto- Ainda cometo uma loucura se volto a ouvir:

- A música da Vodafone dos Dandy Warhols- sim, é verdade, já passou muito tempo e esta já não passa na TV, mas quem viveu aqueles dias em que o anúncio passava de 5 em 5 segundos sabe daquilo que estou a falar e sabe o que toda a gente sentiu.

- A música dos Gomo (ou "do" Gomo, já que pelos vistos é só um gajo)- apoie-se a música feita por estes lados, mas acho que não matei ninguém ou cometi nenhum delito gravoso para merecer tal castigo, eu que nem sei em que raio de anúncio a tal música passa. Já estou a ver os defensores dos 50% de música portuguesa nas rádios a acender os archotes para me apanharem...

- A música do anúncio da Sumol- não gosto de freakalhada, admito-o. Mas agora apanhar com a música deles quando estou sentado à mesa a jantar põe-me do avesso, pois durante uma refeição a última coisa em que um gajo quer pensar é em sebosos com enxames de moscas à sua volta a cantarem...além de tudo, um gajo imagina o cheiro do hálito deles. A decadência...

- A música da Anastasia/Anastacia? (riscar o que não interessa)- acho que se chama "Outside Alone". Pois bem, façam lá a vontade à mulher e deixem-na lá fora sozinha, mas tranquem a merda da porta.

Cheguei à conclusão que tenho de deixar de ver anúncios, sáo um veneno, reponsáveis por todo o tipo de males que assolam a sociedade e a nossa república.

2º Ponto- Coisas sem interesse só para ocupar espaço

Bem, agora uma análise a alguns sons:

Led Zeppelin- uma banda com grandes canções (tanto em qualidade como em tamanho), mas não sei porquê continuo a preferir Black Sabbath (grande Iommi, és grande, meu!) e já nem falo nos Deep Purple (um momento de inspiração: Smoke in the water. O gajo que não souber tocar o riff na guitarra deve ser fuzilado).

The Cure- não sei porquê, passa-me completamente ao lado. Um gajo com um cabelo daqueles devia ser internado no Magalhães Lemos. Ainda há quem vá a Vilar de Mouros ver uma coisa daquelas. Ó rapaz, cura-te...

Querem saber o que os Village People tem a ver com o aparecimento do vírus da SIDA na viragem dos anos 70 para os anos 80? Perguntem ao YMCA, tenho mais que fazer...

Bob Dylan- esse sim, queimava umas notas para o ver em Vilar de Mouros. Aguentava os solavancos do comboio, o calor, as moscas, as retretes cheias de merda, os djambés e atirava-lhe com uma pedra de ganza à cabeça se os Nickelback tocassem na primeira parte.

Música de roço- Deftones, sem dúvida! Aquilo é música de roço. Podem não tocar uma música que me fique na memória e o Xino pode berrar como c......, mas aquilo é música para se fazer bebés. Até dá para adormecer, acreditem em mim. Póneizinho Branco? Fiche pra ti, ó Xino!

Quanto aos Nirvana, continuo a gostar, mas bem vistas as coisas, ainda bem que já não existem. Estão a imaginar como é que o Kurt Cobain reagiria ao saber que o Fred Durst tatuou a cara dele na mama esquerda?

decretado por Z*T*I*V às 15:57
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito
Quinta-feira, 15 de Julho de 2004

Ah pois é??!? Não Percebi...

O escriba-mor do blog "Ah pois é!" fez mais uma declaração explosiva! Ou melhor, não foi só uma, faço já aqui um reparo, foram duas.
O meu caro camarada bloguista veio desta vez a terreiro defender a retirada das bandeiras nacionais, sentimento esse partilhado por cerca de 2% do país, já que os restantes sofreram uma intrigante paralisia cerebral, pois perderam a noção de tempo, continuando a acreditar que ainda nos encontramos em pleno Campeonato da Europa, mais precisamente a escassas horas da grande final, altura onde o fervor patriótico queima tudo em redor e se encharca o pano da bandeira com todos os beijos e baba possível.
Estas pessoas pararam no tempo e recomenda-se uma visita urgente ao psicólogo, embora uns electrochoques não fossem má ideia, pois desde que vi a bandeira monárquica azul e branca pendurada numa janela em Guimarães é que tomei conhecimento de que a insanidade atingiu níveis preocupantes.
Penso que isto se deve ainda ao choque provocado pela derrota da nossa selecção frente à "equipa dos pernetas" que algumas pessoas afirmavam que iam levar três/quatro secos dos checos nas meias-finais. Tal derrota deve ter queimado muitos nervos neurológicos a muito pessoal, o que resultou em lesões cerebrais gravíssimas. Obviamente, esse pessoal não deve ter mais nada para fazer na vida, pois se tivessem seguido o exemplo de três bravos portugueses, os quais após o jogo, mudaram simplesmente de canal e entreteram-se a ver gajas nuas no canal 26, é garantido que haveria muito mais gente com janelas desimpedidas por esse país fora...
Pois bem, logo após a sua exposição sobre este comportamento ridículo, o meu camarada defende que se o pessoal quer por uma bandeira na janela, ao menos que seja a da União Europeia!!!!! UNIÃO EUROPEIA???? Será que li bem? Foi pior a emenda que o soneto! Terrorismo verbal no seu expoente máximo!!!
Das duas uma: Ou é apoiante do Tony Barroso e acha bem que a criatura fuja cobardemente do país e do cargo para o qual foi eleito para ir beijar o cu ao Bush e aos gayzornes (termo da autoria do ganda Big John) de Bruxelas a bordo da Comissão Europeia ou então acha que Portugal se deve rebaixar perante a União Europeia, submetendo-se a uma estrutura supranacional perigosíssima, a qual ameaça progredir para uma situação em que, num espaço de décadas, o continente europeu se veja transformado num estado federado à custa da destruição das culturas dos países que a formam (e apoio a opinião daqueles que dizem que, perdida a língua de um pais, perde-se irremediavelmente a sua identidade cultural), com o preço mais elevado a ser pago pelos países mais pequenos, como é o caso de Portugal.
Ò meu amigo, não havia necessidade zzzzzzzzz zzzzzzzzzz zzzzzzzzzzzzzzzz. Realmente tenho umas concepções políticas um tanto ou quanto esquizas, pois misturo ideias de esquerda com um nacionalismo meio ressacado, mas não passo de um raio de um eurocéptico de trazer por casa.
Isto já é mau, porque com este artigo, fui obrigado a falar novamente do Euro 2004, coisa que jurei não falar nos tempos mais próximos.
Ora pokeralho.

decretado por Z*T*I*V às 20:50
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito

Aviso

Para provar que este blog não serve apenas para descarregar verbalmente a tripa, mas também para prestar serviços de interesse público, sou levado a publicar um aviso sério.
Nos últimos dias, têm circulado notícias sobre um misterioso vírus informático, o qual tem vindo a causar pânico e estragos um pouco por todo o mundo (ao que parece, atingiu mesmo a rede de computadores da sede da Microsoft). O dito vírus intitula-se "Biblia dos Monges" ou simplesmente "Monges" e foi descrito pela CNN como o mais destrutivo de sempre, o qual destrói o sector zero do disco rígido do computador, onde é armazenada informação vital ao funcionamento deste. Este vírus envia autonomamente um mail a todos os contactos da sua lista de endereços com o título "A Card For You". Ao abrir a caixa da mensagem, é provocado um congelamento do computador, o que obriga o usurário a reiniciar. A utilização da fórmula ctrl+alt+del provoca a destruição completa do sector zero, inutilizando permanentemente o disco rígido.
Assim sendo, não abram nenhuma correspondência electrónica com o título "A Card For You", apaguem imediatamente a mensagem.
Quem passar pelo blog e ler este aviso, é favor avisar todas as pessoas que conhece; quem não o fez, fode-se, tão simples quanto isso.
Cuidado.





decretado por Z*T*I*V às 19:55
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito
Terça-feira, 13 de Julho de 2004

Não foste eleito nem és bem-vindo (porque é que será que sinto uma coisa viscosa a escorrer pela garganta abaixo sempre que penso no gajo)

Aconteceu e ninguém avisou o pessoal para fugir ou para se trancar em casa, mas o que é certo é que a bomba explodiu na cara de todos.
Na passada sexta-feira, o nosso PR (Presidente da República), após reunir o Conselho de Estado, decidiu não convocar eleições antecipadas, optando por dar permanência ao anterior executivo. Tudo bem, o homem lá sabe, deverão alguns pensar, mas o que é certo, e como já diz a sabedoria milenar, demorar tanto tempo para uma merda destas (cerca de 15 dias), mais valia nem ter pensado mais do que 5 minutos no assunto.
Deve ser lixado ser-se Sampaio nos dias de hoje, um gajo que deixa o pessoal do seu próprio partido na merda, após ter feito audiências com estes mesmos, provocando mesmo a demissão do seu secretário-geral. O homem tem big balls, como diria um antigo treinador do SLB.
Agora, é levantar os braços em direcção ao céu numa expressão de horror mudo e esperar que os dois anos passem depressa...O relógio avariou.
O Santana lá vai ser primeiro-ministro, saiu-lhe a sorte grande, pois para um gajo que já demonstrou não ter limites às suas ambições, basta ver a forma como usou as autarquias da Figueira da Foz e de Lisboa como meros trampolins para descaradamente se promover, expressando que o seu grande objectivo era chegar à Presidência da República, só se pode dizer que conseguiu mais do que isso, pois o Presidente pouco ou nada manda nos nossos moldes constitucionais, estando o verdadeiro poder nas mãos do chefe do executivo, isto é, o Primeiro-Ministro.
Mas nem tudo é mau, vamos ter slot machines à entrada de todos os edifícios públicos e das escolas, começando pelas primárias, onde a chavalada vai optar entre o dinheiro do almoço e um jackpot. Também na Assembleia da República, a aprovação das leis dependerá do grupo parlamentar que conseguir três "snake eyes" consecutivos, isto é, três vezes sete pintas nos dois dados.
Santana...nunca repararam na semelhança dos nomes? Santana=Satanna
Depois não me digam que eu não vos avisei...


decretado por Z*T*I*V às 16:08
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito

Tomem lá com o escocês

Se pensavam que o galês era uma língua, então apanhem lá com isto:

GAIRM BHO CHOMATAIDH NA H-IOMAIRT AIRSON POILEASAIDH CUMHACHD N-ALBA GU LÈIR

Ghairm Comataidh na h-Iomairt aig Pàrlamaid na h-Alba air an Riaghaltas agus air Westminster airson poileasaidh ion-dhèanta cumhachd na h-Alba a chruthachadh a bhios a’ coilionadh feuman cumhachd na h-Alba san àm ri teachd.

Anns an aithisg aice air Cumhachd Ath-nuadhachail, air a foillseachadh an-diugh, cho-dhùin a’ Chomataidh air sgath ‘s gum bi cothroman agus sochairean a’ chumhachd ath-nuadhachail cho cudthromach gum bu choir dhan Riaghaltas mòr-shealbh a chur ris an roinn, ach gum b’ fheudar dha a bhith ag amas, air sealbh airson leasachadh teicneòlas na mara.

Am measg nam prìomh cho-dhùnaidhean anns an aithisg tha na leanas:

Tha a’ Chomataidh a’ cur a làn thaice ri targaidean an Riaghaltais a thaobh cumhachd ath-nuadhachail. Tha e soilleir bhon fhianais ris an do ghabh a’ Chomataidh gun ruig an Riaghaltas air an targaid geàrr-ùine a tha aige de 18 a-mach às a’ cheud de dhealan bho thùsan ath-nuadhachail ro 2010.

Tha sgeama Dleastanas a’ Chumhachd Ath-nuadhachail (Alba) air a bhith soirbheachail ach dìreach air aon thaobh agus is e a’ cur cumhachd na gaoithe air tìr air adhart. Tha e air neart às ùr a chur ann am margaid cumhachd na gaoithe le companaidhean cumhachd, ach gun a bhith a’ leasachadh raointean eile.

Tha am poileasaidh, a tha aig an Riaghaltas an-dràsta, mu chumhachd ath-nuadhachail ag obair gun fhios dha fhèin an aghaidh leasachadh thùsan cumhachd ath-nuadhachail seach cumhachd na gaoithe air tìr.

Chan e deagh phoileasaidh a bhios ann a bhith a’ cur cus cuideam air aon tùs de chumhachd ath-nuadhachail a-mhàin.

Mar a tha gnothaichean an-dràsta, ma choileanas an Riaghaltas an targaid aige airson 40% cumhachd bhon thùsan ath-nuadhachail ro 2020, bidh a’ chuid as motha dhe bho chumhachd na gaoithe air tìr.

Tha a’ Chomataidh a’ cur a taice gu làidir ri rùn an Riaghaltais gineadh cumhachd ath-nuadhachail àrdachadh agus tha i den bheachd gum bu chòir do ghaoith air tìr a bhith na cuid chudthromaich den chumas leudaichte ud. Gus seo a thoirt a-mach bidh feum air barrachd thuathanasan-gaoithe air tìr. Aig an àm seo, ge-tà, tha tòrr mholaidhean ann gus tuathanasan-gaoithe mòra air tìr a thogail ann an ceàrnaidhean fìnealta a thaobh na h-àrainneachd, agus tha siostam an dealbhachaidh. Tha an siostam a’ strì gus an gnothach a dhèanamh air seo.

Tha àite fa leth aig Alba seach gum faod i tòrr obraichean uaine a chruthachadh le bhith a’ brosnachadh agus a’ tasgadh ann an teicneòlas cumhachd ath-nuadhachail an latha an-diugh.
Tha an aithisg a’ moladh:

Gun cruthaich an Riaghaltas poileasaidh coileanta cumhachd ann an co-bhonn ri Westminster.

Gun gluais poileasaidh a’ chumhachd seo bho bhith a’ sealltainn air tuathanasan mòra cumhachd gaoithe air tìr gu cruthan eile de chumhachd ath-nuadhachail.

Gum bu chòir am prìomh inneal a tha ann gus cumhachd ath-nuadhachail a bhrosnachadh, Dleastanasan Cumhachd Ath-nuadhachaidh Alba, atharrachadh gu bhith na inneal poileasaidh nas fheàrr a tha a’ ceadachadh chruthan cumhachd ath-nuadhachail is chan e dìreach gaoth air tìr.

Tha na cothroman agus na buannachdan a dh’fhaodadh a bhith ann an àrainn na cumhachd ath-nuadhachail cho mòr agus gum bu chòir gum biodh an Riaghaltas deònach tasgadh nach beag a dhèanamh annta. Bu chòir gun tèid dèiligeadh ris mar obair den a’ chiad chuideam leis na buidhnean-iomairt agus gum faigh e làn taic bho luchd-gnìomhachais gus a leasachadh. Ann an suidheachaidhean far a bheil leisg air an fheadhainn phrìobhaidich rudan a ghabhail os làimh bu chòir gun tòisich Riaghaltas na h-Alba air an cur air ghleus.

Bu chòir gun atharraich an Riaghaltas an dòigh-dèiligidh a tha aige agus frèama roi-innleachdail nàiseanta a chur an sàs a thaobh iarrtasan thuathanasan gaoithe.

Is e prìomh cho-dhùnadh na Comataidh, dh’fhaoidte, gun soirbhich gu math le cumhachd ath-nuadhachail ann an Alba san ùine air thoiseach. Faodaidh i cuid nach beag dar cuid fheumalachdan cumhachd a thoirt seachad agus faodaidh i aghaidh a chur air duilgheadasan leis an àrainneachd a tha mu choinneimh an t-saoghail. Faodaidh i tèarainteachd airson na h-ùine air thoiseach a thoirt seachad agus faodaidh i obraichean a thoirt seachad cuideachd, le comas rudan a chur a-null thairis. Ma thathar gus seo a dhèanamh, ge-tà, bidh feum air barrachd oidhirpe bho Riaghaltas na h-Alba agus air poileasaidh coileanta a thaobh cumhachd ath-nuadhachail ann an Alba.
Thuirt Neach-gairm na Comataidh, Alasdair Morgan, BPA:

Is lèir gun ruig an Riaghaltas an targaid a chuir e roimhe de 18 às a’ cheud de shaothrachadh an dealain bho chumhachd ath-nuadhachail ro 2010. Thig a’ chuid as motha den chumhachd seo, ge-tà, bho thuathanasan gaoithe air tìr. Cha ghabh seo gleidheadh agus chan eil e ciallach nas motha.

Chan e deagh phoileasaidh cumhachd a tha ann dìreach an aon seòrsa de chumhachd ath-nuadhachail a leasachadh. Tha an cuideamachadh air cumhachd na gaoithe a’ toirt air falbh bho theicneolas mar chumhachd nan tonn agus an làin an tasgadh air a bheil feum aca.


Tha cothrom dha-rìribh aig Alba an teicneòlas ùr seo a leasachadh airson cumhachd nan tonn agus an làin agus, ann a bhith ga dhèanamh, a’ cruthachadh nam mìltean de dh’obraichean. Cha robh còir againn an cothrom seo a chall.

Gus seo a dhèanamh, bidh feum againn air poileasaidh coileanta aig Riaghaltas na h-Alba mu chumhachd. Bu chòir gun dèanadh am poileasaidh sin mùthadh air Dleastanas Cumhachd Ath-nuadhachail Alba gus taic a chur ri cumhachd nan tonn agus an làin agus a dhèanamh cinnteach cuideachd gun gabhar am fàth as fheàrr air cothroman a thaobh obraichean uaine. Tha a’ Chomataidh mothachail gur h-e raon a tha seo ris a bheil an Iar-mhanachainn an urra agus gun fheumte a leasachadh ann an co-bhonn.”

A thaobh cheistean mu leasachadh is dhealbhachadh thuathanasan gaoithe air tìr:

Tha a’ Chomataidh mothachail gum bi feum air barrachd thuathanasan gaoithe. Tha a h-uile duine air a bheil buaidh aig iarrtasan dealbhachaidh – luchd-leasachaidh, ùghdarrasan ionadail agus luchd-gearain – a’ creidsinn gu bheil an siostam dealbhachaidh a tha ann an-dràsta lag aig bonn agus gu bheil cion treòrachaidh bhon Riaghaltas ann.

Tha a’ Chomataidh den bheachd gum bu chòir dhan Riaghaltas gnìomhachadh agus frèama roi-innleachdail nàiseanta mu iarrtasan thuathanasan gaoithe a chur an eagaibh a chèile. Dh’ fhaodadh seo rudan a ghabhail a-steach mar a bhith ag aontachadh le ùghdarrasan ionadail mu na nì iad gus targaidean cumhachd a ruigsinn agus a’ bhith a’ sìneadh a-mach an treòrachaidh.

Thuirt Mìcheal MacBhàtair BPA, Iar Neach-gairm:

S e seo obair mhòr bhon Chomataidh, a ghabh ri fianais nach bu bheag bho gach taobh den deasbad. Bha an fhianais a fhuaras cho làidir, a dh’aindeoin nach robhas a’ tarraing air aon ràmh ann an seagh poilitigeach, nach robh duilgheadas sam bith aig a’ Chomataidh beachd coitcheann a ruigsinn – is ann leis an aon ghuth a tha an aithisg againn.

Tha aithisg Pàrlamaid na h-Alba mu Chumhachd Ath-nuadhachail ann an Alba ri faotainn air làrach-lìn na Pàrlamaid.


Pois é pessoal, então está tudo combinado, os ingleses tão fodidos, há mesmo uma conspiração subterrânea e sanguinária nas ilhas britânicas para inventar línguas.
Depois não digam que eu não vos avisei...

A propósito, isto lembra-me Mhol Ministear na Turasachd, a' Chultair agus an Spòrs gum bu chòir don Phàrlamaid a bhith mothachail air deagh chliù na h-Alba airson sàr thachartasan an t-saoghail a chur air dòigh agus a chumail; aithneachadh gun toir tachartasan agus fèisean deagh shochairean a dh' Alba gu lèir, leithid an eaconamaidh a bhrosnachadh, ainm na h-Alba a sgaoileadh mar dheagh àite tadhail, àite fuirich, àite obrach agus àite math airson airgead a thasgadh ann, agus airson Albannaich a bhrosnachadh, gu h-àraidh an òigridh, gus pàirt a ghabhail ann an spòrs agus cultar; fàilte a chur air soirbheas EventScotland anns a' chiad bhliadhna aca ann a bhith a' nochdadh na h-Alba mar shàr àite san t-saoghal airson tachartasan, agus meal an naidheachd a chur air an iomadh neach-stiùiridh fèis air feadh na h-Alba airson coimhearsnachdan a bhrosnachadh gus pàirt a ghabhail anns na fèisean agus airson luchd-tadhail a thàladh a dh' Alba.

Mhol Coinneach MacAsgaill atharrachadh S2M-1341.1 air a' ghluasad airson fàgail a-mach bho “a' cur fàilte” gus an deireadh agus na faclan a leanas a chur a-steach “mothachail air soirbheas nam fèisean agus tachartasan air feadh na h-Alba thar iomadh bliadhna, a chaidh a chur air dòigh agus a chumail a' dol le iomadh buidheann, eadar riaghaltas nàiseanta agus ionadail, bùird turasachd nàiseanta agus ionadail, buidhnean poblach agus prìobhaideach; a' toirt fainear gur e dìth maoineachais a tha a' cur bacaidh air tuilleadh adhartais agus nach e am fuasgladh a bhith a' togail ìre eile de bhiùrocrasaidh gun fheum, agus mar sin ag iarraidh gun tèid cur às do EventScotland agus stòras thachartasan a chur na àite airson gu faigh buidhnean freagarrach am maoineachadh a dh' fheumas iad airson togail air an adhartas a rinneadh gu ruige seo.”

Isto ainda continua:
Cuideachd air a mhìos a dh'fhalbh bha oifigeir Gàidhlig na Pàrlamaid an làthair aig Co-labhairt nan Sgoilearan ann an Obair Phuill, Sruighlea far an do chur e làrach lìn agus leabhran "Bith Beò ann an Gàidhlig" air bhog. 'Se Comunn na Gàidhlig a chur an co-labhairt air bhonn le taic airgead bho Comataidh Craoladh Gàidhlig agus bha sgoileirean an làthair bho air feadh Alba.

Ag amas air sgoileirean aig ìre àrd sgoil tha an leabhran san làrach lìn a' feuchainn ri aire oigridh a tharruing chu na cothroman cosnaidh a tha nis an luib na Gàidhlig. Seo a' chiad turus riamh a bha fiosrachadh dhen t-seòrsa sa air chothrom air-loighne agus thèid na leabhrain a sgaoileadh air feadh Alba.

Gheibh sibh lethbhreac dhen leabhran bho Chomunn na Gàidhlig an Inbhrinis agus tha an làrach lìn aig

E prontos! Que mais querem? Co-labhairt nan Sgoilearan pra vocês todos!

decretado por Z*T*I*V às 15:23
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito
Segunda-feira, 5 de Julho de 2004

Uma letra apropriada

Esta letra é dedicada a uns certos canastrões.

"Born to lose"

Born to lose
I've lived my life in vain
Every dream has only brought me pain
All my life I've always been so blue
Born to lose
And now I'm losing you

Born to lose
Oh it seems so hard to bear
When I wake and find that you're not there
Ooh you've grown tired and now you say we're through
I'm born to lose
And now I'm losing you

Born to lose
I've lived my life in vain
Every dream has only brought me pain
All my life I've always been so blue
Born to lose
And now I'm losing you
Born to lose
And now I'm losing you

decretado por Z*T*I*V às 16:23
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito

Poker Alho pra eles todos ou a nossa realidade

Constou-se-me de que abriram 22 vagas para escudo humano no Iraque e na Cisjordânia. Conheço umas pessoas que dariam grandes voluntários.
Poker alho.

decretado por Z*T*I*V às 16:16
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito
Sábado, 3 de Julho de 2004

Resposta a certos "patriotas"

Encontramo-nos numa época de euforia a caminhar para a histeria com perigo de descambar para maniaco-depressão no caso de amanhã Portugal não vencer a selecção dos Zorbas. Claro que todos nós, portugueses, esperamos uma vitória lusitana, a qual poria fim a décadas de vitórias morais e de sucessivos falhanços nos momentos cruciais, às desculpas de mau pagador, aos alhos no balneário e aos oliveirinhas seleccionadores, mas eu só posso ser culpado por ter a mania de, mesmo nas maiores vitórias, não pensar apenas no momento mas sim no futuro próximo, pois se, por um lado, a vitória de Portugal no Euro 2004 seria um estrondo, por outro, essa vitória acabaria por dar ainda mais força aos Gilbertos Madaís e a outras pessoas que não fazem nada de bom ao futebol português, chegando-se à conclusão que este é o caminho a seguir e que está tudo no futebol cá do sítio (quando toda a gente sabe que há coisas estão mal, muito mal).
Mesmo assim, reafirmo, Portugal tem matéria-prima para ganhar a competição e tem tudo para vencer, desde que não cometa os mesmos erros do jogo de abertura.
Descascada a pele, chego ao essencial daquilo que pretendia transmitir com este artigo, o qual diz respeito ás noções de patriotismos que se encontram em voga desde o dia 12 de Junho, ventiladas por um conhecido meu num blog chamado "Ah pois é!!".
Desafio esse senhor a vir a terreiro defender as suas visões, em vez de se refugiar no aconchego blogista de mandar misseis, esconder a mão e assobiar pró lado...
Meu caro amigo, você que vê os jogos da selecção ao meu lado, defendeu a colocação de bandeiras nas casas como um acto obrigatório e recomendável, permita-me lançar a minha discordância, pois não é por se pôr a verde-rubra na janela que se apoia a selecção e se deseja a sua vitória neste Europeu, caso contrário, estaremos todos a resvalar perigosamente para uma ditadoria de maiorias e do artifício que apenas relembra a lógica fascista do "junta-te á multidão e sacrifica o teu pensamento", mas sabendo que você não perfilha tais ideologias, apenas considero que tais afirmaçãoes podem levar a interpretações erradas e perigosas, daquelas que vageiam pelos quintais do PP e do PNR.
Era só o que faltava alguém ser acusado de desejar a eliminação da selecção só por não andar com bandeiras, tal como já fui acusado.
Não, não e não.
Amanhã que seja o dia em que Portugal deixe de ser a tal equipa que é, tal como a CNN a decreve, "long on skill, short on nerves".
E mais nada.

decretado por Z*T*I*V às 21:38
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito

Lost Weekend ou o primeiro Big John que veio ao mundo

Já que se falou há algum tempo neste blog do John Lennon, volta-se a enterrar a unha no tema desta vez para se falar do chamado "Lost Weekend", o qual diz respeito ao período em que o John Lennon se separou da Yoko Ono durante mais ou menos 6 meses, período no qual esta não lhe pôs a vista em cima. Parece que o John andou 6 meses fechado num apartamento em Nova Iorque afogado em orgias e andou a experimentar tudo o que lhe conseguisse fritar a mioleira directamente para Saturno, ao mesmo tempo que fez questão de andar nu durante esse período de tempo, pois sentia-se como "a única pessoa virgem no mundo".
De referir ainda que Lennon aproveitou este período para compor e gravar algumas músicas ou não fosse ele um ex-beatle que tinha posto milhões de adolescentes aos gritos e aos saltos, sendo que a mais famosa das composições deste período diz respeito a uma canção de 10 segundos chamada "When In Doubt, Fuck It", o que, para um gajo que escreveu uma canção chamada "All you need is love", só podemos dizer que se trata de um progresso boquiabertante.
Ao que parece, foi também durante estes meses que o John, enquanto andava nu pelo seu apartamento, diz ter visto um ovni, ao mesmo tempo que admitia ter sido raptado por extraterrestres quando era criança em Liverpool, pressupondo que foi graças aos ETs que se tornou um músico tão dotado, o que o fazia sentir-se diferente das outras pessoas (não há nada que um bom Guronsan não resolva).
Achei que, do sítio onde retirei estas informações, mais valia a pena reter o texto original e não enveredar por traduções mal feitas, o qual consiste nisto:

John Lennon´s UFO sighting
There’s UFOs Over New York and John Lennon Wasn’t Too Surprised

The night of August 23 was no different from any other that month for John and May. John made and received phone calls, watched TV and listened to the day’s recorded work while making notes. May Pang recalls that the apartment was hot that night, but by 8 O’ Clock the night air had cooled off enough for her to have turned off the air conditioning and opened the windows to get a breeze off the river. Just off the apartment’s living room was a part of the building’s roof which also acted as a private observation deck, with a great view of east New York. Access was only granted by climbing out of a window, which Lennon often did. The haze had now cleared over New York’s skyline. At about 8:30 p.m., May decided to take a shower, leaving Lennon alone in the living room reviewing mock-ups of his new record’s cover. A short time later, as May was drying off, she heard John yell to her from the outside roof, "May come here right now!" Startled, she ran to John’s aid finding him standing on the roof nude and pointing wildly southeastward. As May remembered, finding John Lennon nude on the roof was not a surprise, as he had no aversion to wallowing around in that condition. What did surprise her was what he was pointing at. Just south of the building now was a brightly lit "classic" circular UFO, floating silently and less than 100 feet away from the couple. As John Lennon would later describe, "I wasn’t surprised to see the UFO really, as it looked just like the spaceships we’ve all seen on the cinema growing up, but then I realised this thing was real and so close, that I could almost touch it!". As they watched, the UFO moved silently away. May told me that the lighting on the thing left them awe-struck, as it would change its configuration with every rotation. The object made no sound. The main structure of the craft could also be clearly seen for the duration of the event, due to the last remnants of the still setting sun. May ran back into the apartment and grabbed a 35mm camera, and once back on the roof both she and John took numerous pictures of the craft. May remembers John’s arms outstretched as he yelled at the UFO to come back and take him away! "He was very serious and I believe he really wanted that thing to take him with it back to wherever it came from, but then that was John Lennon, always looking for the next big adventure". Soon the object passed the United Nations building and slowly veered left, crossing over the East River, then over Brooklyn and soon the UFO simply blended in with the heavy commercial air traffic in southern Long Island. John Lennon and May Pang, both shaken by the experience, climbed back into the apartment. John picked up the phone and called up his friend and noted rock photographer Bob Gruen. Lennon told his friend to come over as soon as possible as he had some film he needed developed urgently! As they waited for Gruen to arrive, John began making sketches of the object he had seen, noting its size and distance.

Neither John Lennon nor May Pang would ever forget their UFO experience, but then again, how could they? This very real phenomenon changes and effects everyone touched by it, whether rich, poor, famous or not, it effects us all. Though John Lennon was hesitant to report his sighting to the media, he nevertheless took a stand concerning the sighting. When his album, Walls and Bridges, was released in the Autumn of 1974, any fan would see the notation on the booklet that accompanied the record. On the bottom right of the back cover it reads "On 23 August 1974, I saw a UFO J.L.". That simple statement meant a lot to many of us who read it. Most "flavour of the week celebrities" would never have had the nerve, but John Lennon was different, he had substance and was not afraid to take a stand. He was an inspiration to many people and perhaps that is why we still feel the sadness and loss due to his murder in 1980.

John Lennon went on about his theory of how these craft use the earth’s gravitational field and take energy form nuke plants to counter the earth’s gravity. In the book I co-authored with Peter Robbins called "Left at East Gate", I also write about some amazing sightings I had while living in New York. In fact, it is a rather common occurrence for many people, (not just farmers)… Lennon also voiced his opinion and suspicion of a high level conspiracy to cover up verifiable UFO sightings and close encounters with aliens. He continued that "if the masses started to accept UFO’s, it would profoundly affect their attitudes towards life, politics, everything". John explained, "It would threaten the status quo". "Whenever people come to realise that there are larger considerations than their own petty little lives, they are ripe to make radical changes on a personal level, which would eventually lead to a political revolution in society as a whole".

The following day May Pang asked me to help her organise many of John Lennon’s personal effects that she still retained, as a rep’ from Sotherby’s auction house was coming over that week to assess the value of the items for insurance purposes.

In a box I found numerous dated copies of the British UFO journal "Flying Saucer Review"(FSR). All were addressed to John Lennon. I was surprised because I thought the 1974 sighting was John’s first introduction to the world of UFO’s, but the FSR’s dated back to the late 60’s. I asked May if John had an earlier sighting he might have mentioned?… As she carefully folded the black velvet suit he had worn on stage with Elton John in November 1974 at Madison Square Garden, May replied "Oh no, 74 wasn’t John’s first sighting". "In fact he told me that more than once he suspected he had been "abducted" as a child back in Liverpool!" "And he felt that experience was responsible for making him feel different from other people for the rest of his life"

Bem, mas onde é que eu quero chegar com isto tudo? Bem, para além de voltar a enfatizar as virtudes do Guronsan para as ressacas e as mocas do dia seguinte, acho que descobri uma grande desculpa para justificar ausências prolongadas de casa, por exemplo, sair para a Queima e voltar a casa em pleno mês de Julho, afirmando depois que tudo não passou de um fim-de-semana perdido, o que suscitará a imediata compreensão dos nossos familiares. A derradeira razão desta aparente dissertação sem sentido algum prende-se com a minha vénia e exclamação: Ganda Big John! Este sim, é o padrinho de todos os big johns que andam por esse mundo fora.

decretado por Z*T*I*V às 17:56
link do post | ousar contestar a minha sapiência | favorito

.mais sobre mim


. ver perfil

. seguir perfil

. 2 seguidores

.pesquisar

 

.Maio 2011

Dom
Seg
Ter
Qua
Qui
Sex
Sab

1
2
3
4
5
6
7

8
9
10
11
12
13
14

15
16
17
18
19
20
21

22
23
24
25
26
27
28

29
30
31


.Subscrever por e-mail

A subscrição é anónima e gera, no máximo, um e-mail por dia.

.decretos recentes

. Momento TASER NA NUCA ( A...

. Momento TASER NA NUCA

. Momento TASER NA NUCA

. O Castig(ad)o(r) Que Se A...

. O Flagrante Exemplo

. Uma Nada Pequena Boa Notí...

. Cabeça a Prémio

. O Retrato Actual da Reali...

. O Derradeiro PECado Morta...

. Momento TASER NA NUCA

.arquivos

. Maio 2011

. Abril 2011

. Março 2011

. Fevereiro 2011

. Janeiro 2011

. Maio 2010

. Abril 2010

. Março 2010

. Fevereiro 2010

. Janeiro 2010

. Dezembro 2009

. Novembro 2009

. Outubro 2009

. Setembro 2009

. Agosto 2009

. Julho 2009

. Junho 2009

. Maio 2009

. Abril 2009

. Janeiro 2009

. Dezembro 2008

. Novembro 2008

. Outubro 2008

. Setembro 2008

. Agosto 2008

. Julho 2008

. Junho 2008

. Abril 2008

. Março 2008

. Janeiro 2008

. Dezembro 2007

. Novembro 2007

. Outubro 2007

. Setembro 2007

. Agosto 2007

. Julho 2007

. Junho 2007

. Maio 2007

. Abril 2007

. Março 2007

. Fevereiro 2007

. Janeiro 2007

. Dezembro 2006

. Novembro 2006

. Outubro 2006

. Julho 2006

. Junho 2006

. Maio 2006

. Abril 2006

. Março 2006

. Fevereiro 2006

. Janeiro 2006

. Dezembro 2005

. Novembro 2005

. Outubro 2005

. Setembro 2005

. Agosto 2005

. Julho 2005

. Junho 2005

. Maio 2005

. Abril 2005

. Março 2005

. Fevereiro 2005

. Janeiro 2005

. Dezembro 2004

. Novembro 2004

. Outubro 2004

. Setembro 2004

. Agosto 2004

. Julho 2004

. Junho 2004

. Maio 2004

. Março 2004

.tags

. todas as tags

.com o meu selo de aprovação

.Tasers na nuca (as conversas)

TASER NA NUCA

.subscrever feeds

Em destaque no SAPO Blogs
pub